بررسی پارامترهای تاثیرگذار فرآیندی در روش هیدروفرمینگ گرم ورق

امروزه در صنایع مختلف، به‌ویژه در صنعت خودروسازی، به‌منظور کاستن از وزن قطعات و کاهش مصرف سوخت، استفاده از مواد سبکی مانند آلیاژهای آلومینیوم افزایش یافته‌است. این آلیاژها در دمای اتاق شکل‌پذیری پایینی دارند. برای رفع این مشکل، شکل‌دهی در دماهای بالا پیشنهاد شده‌است. در این مقاله، شکل‌پذیری ورق آلومینیومی 5052 تحت فرآیند کشش عمیق هیدرودینامیکی با فشار شعاعی در حالت گرم بررسی شده است. در ابتدا، پس از بررسی اثر پارامترهای هندسی بر روی توزیع ضخامت و نیروی سنبه، اثر دما، فشار سیال و سرعت سنبه بر روی توزیع ضخامت، نیروی سنبه و نسبت کشش حدی مورد بررسی قرار گرفت. هم‌چنین، بررسی اثر دمای شکل‌دهی و سرعت سنبه بر کمترین ضخامت قطعه‌کار با روش تاگوچی انجام شد. بر اساس نتایج بدست آمده، دمای بالاتر در حالت‌های گرم همدما و غیر همدما به ترتیب موجب کاهش و افزایش ضخامت قطعه‌کار می‌گردد درحالیکه سرعت سنبه بالاتر در هر دو حالت به بهبود ضخامت قطعه‌کار کمک می‌کند. مشخص شد که نسبت کشش حدی با افزایش دما در حالت غیر هم‌دما و با کاهش دما در حالت هم‌دما افزایش می‌یابد. بعلاوه، افزایش فشار سیال منجر به نسبت کشش حدی بالاتر می‌شود.